İnsanın, fırsatı varsa karısı, çocuğu, parası ve özellikle
sağlığı olmalı, fakat mutluluğunu salt bunlara bağlamamalı. Kendimize dükkânın
arkasında, sadece bizim için bağımsız bir köşe ayırıp orada kendi
özgürlüğümüzü, kendi egemenliğimizi kurmalıyız.
Orada, yabancı bir kimseye yer
vermeden kendi kendimizle her gün baş başa kalıp dertleşmeliyiz, karımızı,
çocuğumuzu, servetimizi, hizmetçimiz yokmuş gibi konuşup gülmeliyiz.
O kadar ki, hepsin yitirmek felaketi ile karşılaşınca
onlarsız yaşamak bizim için yeni bir şey olmasın
Kendi içine yönelebilen bir ruhumuz var; kendi kendine
arkadaş olabilir; kendi kendisiyle sıkı pazarlık edebilir.
Bir başına kalınca
sıkılır, ne yapacağımızı bilmez oluruz diye korkmamalıyız.
Montaigne / Denemeler
En tenha yerlerde kendin için bir dünya ol
Tibullus
Yorum Gönder